In een eerdere bijdrage (MMT in de Binnentuin) heb ik als gedachtenexperiment de financiën besproken van de wijze waarop binnen het woonproject Binnentuin het werk aan de tuin wordt beloond met Binnentuinmunten. Die beschrijving fungeerde als een uitleg van de kern van de economie van een land. De economie van een land heeft ook te maken met het buitenland, bijvoorbeeld in de vorm van export en import. Dat buitenlandse aspect had ik nog niet opgenomen in de uitleg. Ik zal daar in deze bijdrage meer op ingaan aan de hand van de vraag: Wat gebeurt er als de Binnentuin spullen nodig heeft die van buiten moeten komen?
Naast de Binnentuin staat een soortgelijk complex. Het heet de Woontuin - ook een aantal woningen rondom een binnentuin die door de bewoners zelf onderhouden wordt. Na het succes met de Binnentuinmunten heeft ook de Woontuin dit principe ingevoerd, weliswaar niet met Binnentuinmunten maar met eigen Woontuinmunten. In het voorjaar had de Woontuin een ruime hoeveelheid compost over, die de Binnentuin goed kon gebruiken. Ten behoeve van toekomstige uitwissingen hadden de beide VvE's besloten om 100 Woontuinmunten en Binnentuinmunten met elkaar te ruilen. Voor de overname van de compost betaalde de VvE van de Binnentuin vervolgens 30 van die geruilde Woontuinmunten terug aan de VvE van de Woontuin.
Maar wat heeft de Woontuin aan de Binnentuinmunten? Die zijn alleen nuttig als de Woontuin in de toekomst ook zaken van de Binnentuin nodig heeft. Als de uitwisseling van goederen tussen beide woonprojecten niet in balans is, ontstaat op den duur een scheve situatie. De Woontuin zou steeds meer Binnentuinmunten krijgen, terwijl ze die eigenlijk niet nodig hebben. Na verloop van tijd zijn ze alleen nog bereid spullen te leveren als de Binnentuin daar meer Binnentuinmunten voor ruilt - en dat versterkt de scheefgroei nog weer verder. Naarmate de Binnentuin meer spullen van de Woontuin overneemt moet ze ervoor zorgen dat ook de Woontuin spullen van de Binnentuin nodig heeft, zodat hun onderling uitwisseling in balans.
Jasper is een gerenommeerd kunstenaar en woont in de Binnentuin. Hij werd door de VvE van de Woontuin gevraagd om een muurschildering te maken ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van de Woontuin. Jasper zou betaald worden met een ruime hoeveelheid Binnentuinmunten, die immers door de Woontuin met de Binnentuin had geruild. Jasper verdiende er dermate veel Binnentuinmunten mee dat hij niet meer in de binnentuin hoefde te werken om voldoende munten te verdienen ten behoeve van de jaarlijkse afdracht een de VvE. Hij liet zelfs allerlei klusjes opknappen door buren en betaalde daarvoor ook met Binnentuinmunten. Hij betaalde ruimhartig. Dus ook de buren van Jasper hoefden geen tuinwerk meer te doen in de binnentuin. Het effect was dat er te weinig mensen op de tuinwerkdagen kwamen wat ten koste ging van de onderhoud van de binnentuin. Om dit te keren verhoogde het bestuur de jaarlijkse hoeveelheid die aan de VvE moest worden betaald. Een belastingverhoging dus - niet bedoeld om het tuinwerk te financieren maar wel om de bewoners te motiveren om tuinwerk te blijven doen.
De Binnentuin heeft ten opzichte van de Woontuin een handelstekort - er gaan meer spullen van de Woontuin naar de Binnentuin dan andersom. De waarde van de Binnentuinmunt neemt voor de Woontuin steeds verder af. De Binnentuin zal meer moeten betalen voor nieuwe ladingen compost. Voor de VvE van de Binnentuin is dat niet zo zeer het probleem van die kan onbeperkt Binnentuinmunten bijmaken. Maar voor bewoners van de Binnentuin die ook eens de Binnentuinmunten willen gebruiken om spullen uit de Woontuin te kopen is dat wel een probleem. Zij kunnen daar steeds minder voor krijgen.
Maar wat heeft de Woontuin aan de Binnentuinmunten? Die zijn alleen nuttig als de Woontuin in de toekomst ook zaken van de Binnentuin nodig heeft. Als de uitwisseling van goederen tussen beide woonprojecten niet in balans is, ontstaat op den duur een scheve situatie. De Woontuin zou steeds meer Binnentuinmunten krijgen, terwijl ze die eigenlijk niet nodig hebben. Na verloop van tijd zijn ze alleen nog bereid spullen te leveren als de Binnentuin daar meer Binnentuinmunten voor ruilt - en dat versterkt de scheefgroei nog weer verder. Naarmate de Binnentuin meer spullen van de Woontuin overneemt moet ze ervoor zorgen dat ook de Woontuin spullen van de Binnentuin nodig heeft, zodat hun onderling uitwisseling in balans.
Jasper is een gerenommeerd kunstenaar en woont in de Binnentuin. Hij werd door de VvE van de Woontuin gevraagd om een muurschildering te maken ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van de Woontuin. Jasper zou betaald worden met een ruime hoeveelheid Binnentuinmunten, die immers door de Woontuin met de Binnentuin had geruild. Jasper verdiende er dermate veel Binnentuinmunten mee dat hij niet meer in de binnentuin hoefde te werken om voldoende munten te verdienen ten behoeve van de jaarlijkse afdracht een de VvE. Hij liet zelfs allerlei klusjes opknappen door buren en betaalde daarvoor ook met Binnentuinmunten. Hij betaalde ruimhartig. Dus ook de buren van Jasper hoefden geen tuinwerk meer te doen in de binnentuin. Het effect was dat er te weinig mensen op de tuinwerkdagen kwamen wat ten koste ging van de onderhoud van de binnentuin. Om dit te keren verhoogde het bestuur de jaarlijkse hoeveelheid die aan de VvE moest worden betaald. Een belastingverhoging dus - niet bedoeld om het tuinwerk te financieren maar wel om de bewoners te motiveren om tuinwerk te blijven doen.
De Binnentuin heeft ten opzichte van de Woontuin een handelstekort - er gaan meer spullen van de Woontuin naar de Binnentuin dan andersom. De waarde van de Binnentuinmunt neemt voor de Woontuin steeds verder af. De Binnentuin zal meer moeten betalen voor nieuwe ladingen compost. Voor de VvE van de Binnentuin is dat niet zo zeer het probleem van die kan onbeperkt Binnentuinmunten bijmaken. Maar voor bewoners van de Binnentuin die ook eens de Binnentuinmunten willen gebruiken om spullen uit de Woontuin te kopen is dat wel een probleem. Zij kunnen daar steeds minder voor krijgen.